Jumelage in Gordes & Abbaye de Senanque

"Bonjour!" ... "Goedenavond!" ...

Met ons vieren wandelen we vrolijk het schaduwrijke parkje bij de mairie van Gordes binnen. Gezapig sijpelen ook andere genodigden binnen. Elegante dames kussen vlotte heren. Lachen is legio. Provençaalse en 'Beurmse' babbels door elkaar vatten vlot aan. Het is een gezellig weerzien terwijl we verder schrijden, langzaamaan de micro's naderend. Terwijl er vlot verder gekeuveld, bijgepraat en kennisgemaakt wordt, brengt de bakker grote platen bomvol smaak aan, quiches, pissaladières, en andere lokale lekkernijen worden trots uitgestald op de lange tafels. Enkele tellen later vinden ook de gekoelde dranken hun plaats ernaast. De tonen van de piano geven het ritme van deze rustige avond aan. 

Het is een heerlijk perfecte avond. Ieder moment kan je hier ook Max & Fanny (de hoofdrolspelers uit 'A Good Year') al hand-in-hand lachend, en het typische Provençaalse kwartiertje te laat, binnenwandelend verwachten om deze gezellige avond te vervolledigen.

Het zoemen van de stemmen sterft uit terwijl de eerste tonen van een Franse klassieke chanson aangeheven worden. Iedereen krijgt een bundel vol Franse en Vlaamse teksten in de handen gedrukt. Zingen, toonvast of niet, volgt automatisch in deze ongedwongen sfeer. Een verkorte versie van de liedjes blijkt voldoende om die muzikale sfeer er voldoende in te houden.

Al dat gezang verdient uiteraard ook een glaasje, Provençaalse wijnen of Beurms bier. Een hapje en een drankje in de hand laten al die fijne praatjes automatisch op een nieuw en nog vlotter tempo plaatsvinden. Ook de nieuwe sessie van vrolijk liedjes samen zingen, doorspekt met speeches van de schepenen en burgemeester, gaat eens zo vlot.

Het was onze eerste jumelageviering tussen onze 'oude' gemeente Bornem en het prachtige Gordes, maar het is nu alweer de 20e editie van deze bijzondere verbroedering tussen beide Cisterziënergemeentes. De bijzondere kloosters van beide gemeenten brachten hen bij elkaar.

Voor het vallen van de avond brachten onze benen ons doorheen het rustige maar gezellige dorp van Gordes en tot aan de - op het einde van de dag volledig verlaten - lavendelovergoten Abdij van Sénanque. Een must tijdens de hoogzomermaanden in de Provence is de vroege of late uren kiezen om rustig te kunnen keuvelen en van toeristische toppers solo te kunnen genieten.

Moe maar voldaan zochten we onze wagen op en zoefden onder een gitzwarte maar vol schitterende sterren hemel, langsheen de vlotte Provençaalse binnenwegeltjes, huiswaarts.

1 juli 2016 - de verhuis

Ongelooflijk dat het alweer een dikke 3 weken geleden is dat we onze grote trek inzetten want op 1 juli was het inderdaad eindelijk zo ver! Het overgrote deel van ons hebben & houden werd op een vroege regenachtige Mariekerkse ochtend ingeladen in een klein verhuiswagentje en onze eigen wagen ... èn na mooie ritten van respectievelijk 14u en 10u èn de volle 1000km alweer uitgeladen in het zonovergoten Provençaalse Les Valettes.

De verhuis naar Beaumont-du-Ventoux is een feit!

Mijn vader was toen al ter plekke en zorgde voor een mooie verrassing als verwelkoming.

Bij de voorbereidingen van onze verhuis hanteerden we telkens 1 belangrijk principe: 'Less is More' en dan nog is het ongelooflijk hoeveel spullen een gezin bij elkaar heeft en toch beslist om die allemaal mee te verhuizen...

Eigenlijk zijn de voorbereidingen (en de bijbehorende verkleining van onze materiële bezittingen) voor deze verhuis meteen begonnen na ons jaartje weg (zie hier voor kleine en minder kleine blogposts van onze 'Congé des Gamins'). Toen - in 2013-2014 - al viel de beslissing om onze dromen te blijven najagen en onze verhuis in te zetten naar ons geliefde Provence. Het duurde tot 1 juli 2016 alvorens we echt weg waren en dan nog hadden we zoveel mee te nemen ... 

De gamins zagen het allemaal passeren en gebeuren, volledig berustend in de goede afloop der verhuis. Het zwembad lonkte te fel naar hen om deel te nemen aan al dat gesjacher en gesleur.

Nu zijn we alweer wat verder geëvolueerd, namen we wat vakantie met dierbare vrienden, klusten we er al wat op los, waren paraat op enkele festiviteiten, genoten van ons nieuwe paradijs voor de rest van ons leven en zijn we weer aan wat blogwerk gestart.

Fijne zondagavond en tot blogs!

Maisonnette Malaucène * in beeld

Ein-de-lijk laten we hier ook enkele foto's zien nu de Maisonnette he-le-maal af is. De foto's lijken wel op onze eerdere 'af'post (hier) maar nu is het plaatje voor ons helemaal af. Er waren ondertussen al enkele bijzondere gasten die onze Maisonnette ook konden waarderen en dat maakt het allemaal nog eens zo fijn om hier te laten zien.

We beslisten alsnog de deuren niet te vernissen en hun brute karakter te laten behouden, maar ze wel een zachte lavandelblauwe tint mee te geven.

De garage werd helemaal gewit, de vloer gegrijsd en de wasmachine, WC en enkele kasten werden geïnstalleerd. De ladder is ondertussen ook weggehaald en zo is de garage volledig benutbaar voor onze gasten.

Een vaak voorkomende vraag is of er een terras of balcon is aan de Maisonnette... helaas, dat is er niet. Wel neen, jammer genoeg is er aan de Maisonnette geen 'officiële' buitenplaats. Wat onze ouders en vrienden en nu ook onze gasten wel doen, als zij daar logeren, is het tuintafeltje en de stoeltjes voor de poort zetten. Je stoort dan echt niemand en zit lekker rustig. Dat is heel typisch Frans en zie je vaak in kleine straatjes en dorpjes. De Maisonnette ligt in een klein koel straatje van het oude stadscentrum en je hebt er nooit last van de brandende Provençaalse zon. Uiteraard laten we iedereen vrij in zijn doen en laten, maar we vinden het interessant om er toch een sfeerbeeld (of meer ;-)) van te laten zien.

Mijn vader is niet enkel 'artisan' maar ook 'artiste' en schilderde een impressie van de Mont Ventoux in de garage, voor het geval je moest vergeten zijn waar je nu ook weeral logeerde ;-)

Maak er een mooie zomer van!

Meer info over onze Maison en Maisonnette vind je op onze site:

Maison-Malaucene.weebly.com