Suzette

Suzette...

wederom een dorpje op 'loop- of fiets-'afstand van Malaucène, om van te snoepen...

Via de Route de Suzette die vertrekt in Malaucène, kom je na een goeie 8km en een stevige klim 

(fietsliefhebbers kunnen naar deze site surfen voor meer klimdetails)

naar de Col de la Chaine, automatisch uit in het rustige Suzette.

Bekijk hier enkele foto's van dezelfde weg in de Herfst van 2015. De onderstaande foto's werden in augustus 2015 genomen en tonen de grote verschillen in kleuren in de landschappen, maar ook het verschil in zuiverheid van de diepblauwe lucht.

Het tochtje doet je - letterlijk en figuurlijk - naar adem happen bij elke bocht die je neemt om het dorpje te naderen... Temidden van de Dentelles de Montmirail doet het dorpje nietig klein aan en lijkt het bij elke stap vooruit nog precies mijlenver weg. Die Dentelles de Montmirail zelf kunnen bij momenten bijzonder indrukwekkend zijn en bij andere momenten weer schattig 'kantwerk'. Laat je gewoon verrassen door/bij elke bocht ...

(Lees ook hier en hier over ons herfsttourtje in de Dentelles, of hier over de kant van Gigondas van de Dentelles).

Een piep-, maar echt piep-, klein dorpje van amper 120 inwoners, dat is Suzette. Het dorpje ligt op een 400m hoogte èn temidden van de 'Cirque de St Amand', het hoogste stuk van de Dentelles (te herkennen aan de pylonen die erop staan).

Achter elke oude steen - die de basis vormen van dit prachtige dorpje - , vind je een heel levensverhaal. Tergend traag door het dorpje slenteren doet je de mooiste hoekjes ontdekken. Wij wandelden tot aan het kleine kerkje en vonden er - in het hoogseizoen! - een oase van rust. De Mont Ventoux kijkt je trouw aan en maakt je nietig in dit prachtige landschap vol groen en stilte. Het kerkje herbergt de grootste geheimen maar ook het prachtigste zicht op de Reus van de Provence, onze Mont Ventoux. Ze waken over elkaar. Wandel je door, dan tref je aan het kerkhof een heel ander zicht. Hier valt de grote diepte van de vallei op, alvorens het landschap weer opklimt naar het kantwerkgebergte, de Dentelles. Ook hier, rust en stilte, op een bordje van prachtige wijngaarden.

Ook al is dit dorpje piepklein, je vindt er toch enkele (lekkere) wijnboeren èn een lekkere bistro, dus omkomen van de dorst is er hier niet bij. Heb je een eigen picknick voorzien, dan kan je verpozen op de romantische bankjes onder de druivelaars, mèt zicht op de Reus.

Eindigen doen wij altijd weer bij het oriëntatiebord, wat telkens weer anders aandoet, volgens de weersomstandigheden en/of het seizoen.

Of misschien is een crêpe Suzette eten nog een betere afsluiter - al hebben die twee eigenlijk enkel hun naam gemeen - ?!