Renoveren * Aglandau * badkamer & WC

"Waarom zetten  jullie nog geen foto's van de kamers op jullie site?!"

Dè meestgestelde vraag.

Het antwoord is even eenvoudig als voor de hand liggend:

" Ze zijn nog niet klaar."

Waarom we dan geen tussentijdse foto's publiceren op onze blog, zegt u? Tja, daar zijn genoeg redenen voor, zoals daar zijn: opgebroken kamers vol stof en rommel zijn moeilijk interessant, laat staan mooi, te maken; we willen toekomstige gasten niet afschrikken; we vinden gewoonweg afgewerkte kamers met een duidelijke voor&na het best om te bloggen en ga zo maar voort en verder.

Maar vandaag vinden we de vergevorderde staat van renovatie van de badkamer en wc van onze toekomstige Aglandau, duidelijk en mooi genoeg om als blogmateriaal te dienen.

Met het laatste van de batterij van ons fototoestel schoot ik er vanavond nog even op los. We wachten wel nog op de levering van onze Philips instyle tubo verlichting voor boven onze spiegel en ook het douchescherm staat te wachten op 4 sterke mannenarmen, maar het zicht is er voor de rest wel al.

De Aglandau wordt een afgesloten stuk van het huis met een eigen toegang en een privégang(etje) dat toegang biedt tot de 2 slaapkamers, de badkamer en wc.

We vinden het nog steeds heel bijzonder dat mensen kiezen om bij ons te boeken zonder dat er deftige kamerfoto's al voorhanden zijn. We hopen dat ook ten volle dat we aan alle verwachtingen zullen voldoen. We doen in ieder geval dag en nacht voort en proberen in alles ons uiterste best te doen. Het is geweldig om steeds weer zaken te zien veranderen in onze eigen handen.

In de badkamer en wc kozen we voor natuursteen, travertin en maakten een mix van mozaïek en grote stenen, die we in wildverband zetten. We houden van eenvoud en soberheid en kozen dus ook hier voor tonen van wit, met in de wc kalkbeige. 

Er werd een extra isolatiewand tussen deze badkamer en de ruimte erachter geplaatst. Een Italiaanse douche in de Provence, dat moet kunnen (Italiaans staat hier gekend voor een inloopdouche ;-)), maakt dat de badkamer toch ruimtelijk blijft ogen. Het is geen balzaal maar als je er in staat, blijf je toch een licht en ruim gevoel hebben. Daar helpt natuurlijk ook de grote spiegel bij. We maakten alles op maat en realiseerden exact wat we in ons hoofd hadden, ongelooflijk.

Het kraanwerk en andere sanitair werd wederom gekozen bij Grohe.

Een handdoekdroger en enkele legplanken zorgen ervoor dat het toiletgerief en de handdoeken al netjes weggelegd kunnen worden.

De volledige afwerking volgt later als ook de grote lamp boven de spiegel en het douchescherm geplaatst zijn.

Het was wel al fijn om er een bus bodylotion van 'Stop the water while using me' erbij te zetten. Op alle kamers voorzien we de grote dispensers van deze degelijke en natuurlijke producten in bodylotion, shampoo en douchegel. Geen wegwerp kleine verpakkingen bij ons maar ecologisch verantwoorde en goede producten, mèt een duidelijke en belangrijke boodschap, maar ook een mooie vormgeving. Ideaal.

De foto's werden gisteravond laat genomen en geven dus een ander beeld dan bij daglicht en op de ramen zie je nog de afplaktape van de buitenzijde. Bijna klaar dus, maar toch niet helemaal...

De wc kreeg ook een vloer van travertin en de oorspronkelijke spiegel werd behouden maar kreeg een omkadering van mozaïek. We kozen kalkbeige als kleur op de muren die mooi contrasteert met de witte gestileerde wc.

                       

Bij het bezichtigen van het huis zag de badkamer er zo uit (niet onze spullen!):

Tijdens de renovatie zagen de badkamer en wc er zo uit:

Oorspronkelijk hingen er ook nog blauwe golfjes in hout en een gordijntje boven de wc  maar daar hebben we jammer genoeg geen foto van genomen.  

Carpentras & Chez Serge

Carpentras is een prachtige stad en we kuieren er al te graag rond tijdens de markt of rommelmarkt, maar ook op de wekelijkse winterse truffelmarkt nemen we graag eens een kijkje bij het gedreven verhandelen van de heerlijke wintertruffels.

De afgelopen tijd moesten we er ook al vaker zijn om allerhande praktische zaken in orde te brengen en dan koppelden we een 'verplicht' bezoekje aan  al het aangename wat de stad te bieden heeft.

We kijken graag naar de statige gebouwen die de stad rijk is, genieten er van de zichten op de Dentelles en Mont Ventoux vanaf de platanenlanen en van de bruisende sfeer in deze authentieke en oude stad, met bijzonder veel bezienswaardigheden, zoals bv. de oudste synagoge van heel Frankrijk en de oude stadspoorten. Ach, er is bijzonder veel maar we lopen er weinig rond met ons fototoestel in de hand, al kriebelt het vaak om er eens fotograferend door te lopen ... ;-) Vorige keer nam ik mijn fototoestel toch mee en namen we spaarzaam plaatjes.

Eens ter plekke, gaan we graag ons heerlijk culinaire laten verwennen bij het lekkerste en gezelligste restaurant van de stad, waar mensen van heinde en verre naartoe komen: 'Chez Serge'. De uiterst minzame en vlotte Serge Ghoukassian, ooit (2008) bekroond door Gault&Millau tot beste sommelier van Frankrijk, zwaait hier de plak en doet dat ge-wel-dig. Een uniek, sfeervol decor vormt de perfecte basis voor een smakelijke dagverse lunch of diner, op basis van streekproducten, samengaand met de beste wijnen. Duur hoeft dat niet zijn want je luncht hier al 3gangen voor €17. We namen een enkele keer ons fototoestel mee en toen bleek dat ook een reportageploeg lustig fotograferend aanwezig was en Serge zelf dat allemaal prima vond, durfde ik enkele sfeerbeelden te nemen. Eigenlijk zie je hier zelden mensen die tijd of zin hebben om wat voor scherm dan ook boven te halen... ieders verstand staat ter plekke enkel op genieten!

In november starten ze al met de heerlijke klassieke gerechten met verse Provençaalse wintertruffels, gevolgd door vele truffelavonden, die ze aankondigen in hun prachtige boekjes 'Vins et Truffes' en op hun facebookpagina. Echte aanraders!

In Carpentras is er een nooit een dood moment. In december volgen de magische Noëls Insolites...

Winter in de Maisonnette & Kerst in de Provence

Ook in de winterperiode ontvangen we gasten in onze Maisonnette. Nochtans voorzien we deze periode ook graag voor het bijwerken van wat details, enkele likjes verf aan te brengen, de planten te vervangen door slimmere - winterharde en mooie groene hangvetplanten - exemplaren en een algemene checkup.

Vandaag deden we al een deel van onze winterbeurt, om de komst van de echte winter/kerstgasten ineens goed voor te bereiden.

De bovenste raam, op de 2e verdieping in de slaapkamer, kreeg al een eerste beschermende laklaag in zacht lavendelblauw, wat meteen ook een heel ander accent aan de ruimte geeft, dan het originele oranjebruine van het hout.

De garage werd volledig opnieuw in wit geverfd, ook om meer bescherming te geven.

Er werden overal wat kleine details bijgewerkt, wat haakjes en een kadertje opgehangen en de zetel kreeg een warmere aankleding, nu de winter voor de deur staat - al lunchten we vandaag weer heerlijk buiten op ons terras na enkele stormachtige dagen, die normaal gezien staan voor 'de omslag' naar de winterperiode - .

De gamins en ik zorgden samen voor een meer winterse aankleding en een beetje kerstsfeer. In de hele Provence zie je overal al de kerstlichtjes en aanverwanten opduiken... en ja, dat mag hier nu al, want enkel bij ons komt de Sint nog langs maar bij (bijna) alle andere kinderen hier niet. Die kijken namelijk reikhalzend uit naar de komst van Père Noël!

Kerst in de Provence betekent traditie en een heel belangrijk aspect daarbij zijn de crèches (kerststallen) gevuld met prachtige taferelen vol santons. De kerstbeeldjes van bij ons, zijn hier een echt prachtig ambacht, veelal in klei gemaakt en de taferelen beperken zich niet enkel tot een enkele kerststal, maar gaan veel breder en zijn een waar genot om naar te kijken. Ontelbaar veel details maken het o zo magisch, die het centrale gegeven van de basis van de Kerst (de geboorte van Jezus ;-)) extra in de verf zetten. Maar ook in de Provence is dit de gezelligste periode van het hele jaar en leiden de lichtjes je, na een zonnige wandeling en terrasje, 's avondsnaar binnen waar het heerlijk genieten is van winterse Provençaalse zaligheden bij de haard en in goed gezelschap ...

Onze kinderen kregen vorig jaar van de lieve (oorspronkelijk Waalse) dame achter 'Brin d'Argile' hun allereerste schaapje en zijn nu volop aan het sparen voor extra figuren, santons, om een prachtig crèche te kunnen maken èn zo ons huis een Provençaalse kerstsfeer mee te geven. Ik hou het voor de rest liever sober met eenvoudige lichtjes en wat groen en dan past zo'n crèche er wel mooi bij.

De Provençaalse kerstmarkten bezoeken we dan ook maar al te graag en die komen er al bijzonder snel aan (en zelfs voor Maxime's verjaardag en de passage van de Sint!). Een overzicht van de grootste markten kan je hier vinden. 

Les Oliviers du Taulisson * de olijvenoogst 2016

Ondanks het feit dat er dit jaar zeer veel - van een understatement van jewelste gesproken - olijven gestoken zijn door de olijfvlieg, besloten we vandaag aan de olijvenoogst te starten. Kwestie van te proberen redden wat er te redden valt ... We kijken er al zó lang naar uit om eens onze eigen olijven te mogen plukken, dat we dat dan ook maar ineens eens moesten doen. De tuin heeft sowieso een grondige onderhoudsbeurt nodig en al doende leert men het best en het meest over onze olijfbomen en de olijven.

Vorige nacht kreeg de tuin een opfrisbeurt met een buitje van een uurtje dus de oogst begon glanzend en fris. Al snel hadden we door dat we veel gemakkelijker plukken eens de olijven hun portie warmte van de zon ontvingen. De olijven die na het opdrogen nog glanzen, zijn namelijk diegene die gestoken werden door de olijfvlieg. De glans komt door de olie die de olijf verliest of verloren heeft door de prik van de vlieg. De olijfvlieg legt op dat moment namelijk haar eitjes in de olijf en vanbinnenuit eten de kleine larven de olijf leeg om zo uit te kunnen komen. De olijf is dan ineens ook foutu want het beste is op dat moment weggegeten of weggedropen langs de piepkleine gaatjes. Al zijn er mensen die deze olijven ook mee laten persen maar dat komt - vanzelfsprekend - de zuurtegraad en de smaak van de olijfolie niet ten goede. Zo blijft de olijf dus (bij ons) enkel nog hangen om te rotten. De gezonde en ongeprikte olijven daartegenover zien er mat en met een blauwig beschermende laagje uit, met daaronder de kleur van hun rijpingsgraad - van geelgroenig naar donkerpaars.

Na een hele dag snoeien en plukken met z'n 4, hebben we 90% van de gezonde olijven van de bomen geplukt ... en dat ziet er meer dan schamel uit. We komen nog aan geen 10kg (of zo'n ruwe 4% van de 'normale' oogst)! Wetende dat je zo'n 5kg nodig hebt voor 1l olijfolie, zal 2016 inderdaad 'gene vette' zijn, maar bon, dat wisten we dus al.

We profiteerden ook van de gelegenheid om onze kids in beeld te brengen in hun favoriete omgeving. Ze voelden zich vandaag als 'echte boeren' en dit was 'ook hun droom sinds ze geboren zijn'. Hoe geweldig is dat?! 

Gezond en gestoken broederlijk verenigd door een dauwdruppel:

Plukken, zoeken, bekijken, weggooien of bijhouden ... een tijdrovende bezigheid maar o zo boeiend.

En oef ... ook een klein stukje boom met enkel gezonde exemplaren:

Hier ziet u enkele andere beelden uit onze olijvengaard, om onze eigen etiketten in beeld te brengen. Die zullen volgend jaar ook nog wel kleven ...

EDIT: Ondertussen plukten we enkele dagen later nog verder bij en bleek de hoeveelheid olijven al bij al nog goed mee te vallen. Dat wordt genieten!