dit jaar was dat al helemaal anders en daarom niet minder speciaal!
Voor Clarice werd maandag 4 september de dag waarop ze terug naar haar vertrouwde dorpsschooltje keerde. Een twaalftal tussen 6 en 11 jaar krijgt de juf dit jaar voorgeschoteld.
Zo verscheen ook in de gazette locale:
Zo verscheen ook in de gazette locale:
Ce lundi, douze élèves se sont retrouvés pour une nouvelle année scolaire avec leur enseignante, Sabrina Souret, pour qui c’était la douzième rentrée à l’école du village.
Elle sera secondée dans sa tâche par une Atsem, Pauline Nouaille. Cette dernière s’occupera plus particulièrement du seul élève de grande section, Thomas. Elle emmènera aussi les petits élèves pour prendre leur repas de midi, au restaurant « La Fourchette du Ventoux » qui tient lieu de cantine et assurera, jusqu’en novembre l’accueil du matin, avant les cours et le soir après les cours, en remplacement de Danièle Girard momentanément indisponible.
La semaine scolaire a été ramenée à quatre jours. Cette année, Sabrina aura deux CM2, Alicia et Lukas, cinq CM1, Adonay, Clarisse, Emma, Gabriel et Morgane, deux CE1, Django et Élisa, et deux CP, Andréa et Robin. Les élèves bénéficieront aussi des intervenants en musique et Eps de la Cove.
Pendant les congés scolaires, la municipalité a fait refaire la toiture de l’école et fait installer une « climatisation réversible » pour le confort de tous.
Maxime kreeg op vandaag, zondag 10 september zijn vuurdoop in de school waar hij sinds maart al geen dag over gezwegen heeft: het Collège St Louis in Le Barroux. Na intense voorbereidingen, gesprekken, toelatingsexamens, dossiers en láááng wachten op de verlossende brief is hij toegelaten in het katholieke collège waar we allemaal van droomden!
En ook al zaten onze gasten in bikini aan ons zwembad en waren ze tuk op het nemen van onze portretten, toch gingen we in vol en degelijk ornaat naar de kennismakings- en infodag van het collège vandaag! Zelfs onze poes Maurice was er zich terdege van bewust en poseerde graag mee bij dit officiële vertrekmoment...
In Frankrijk gaat men één jaartje eerder naar het Middelbaar, ofte collège en betekende dat dus het einde van onze kleine jongen van nog van 11 jaar ... Off he goes, in his uniform!
Op het collège hebben ze 2 uniformen: een alledaagse en eentje voor speciale gelegenheden èn de missen, zoals vandaag dus.
Zo'n uniform is geen arbitrair beslist iets maar daar staat een prachtige filosofie achter die wij ten volle ondersteunen:
" La tenue extérieure a un impact sur la tenue intérieure. C’est pourquoi la discipline, la rigueur, l’exigence, l’ordre, la sobriété, la santé que nous cherchons à apporter aux élèves tant au plan intellectuel qu’aux plans humain et spirituel, doivent se retrouver aussi dans l’habillement et la manière d’être. La tenue doit correspondre à l’activité du moment, les adolescents ont besoin d’être libérés du poids des modes et du regard des autres afin de se recentrer sur ce qui compte vraiment, et en même temps conforter un certain esprit de famille, de corps. "
Het privécollège van Le Barroux, de Institut St Louis, is vrij klein. Per jaar zijn er maximum 20 studenten toegelaten. Dit jaar is het totale aantal 68. Verzamelen deden ze op het centrale pinèdepleintje.
Na afloop van de goed gevulde namiddag, met veel praktische informatie, gingen we nog even langs de abdij van de paters, monniken, die het instituut in handen hebben, de Monastère Ste Madeleine, iets hogerop (hier schreef ik daar ook al over en kort daarna ging de bal aan het rollen ...).
Met zicht vanuit het collège en de abdij over de prachtig glooiende landschappen, vol wijn- en olijfgaarden, uitkijkend op de Mont Ventoux, kan je je eigenlijk geen idyllischere locatie voorstellen om naar school te gaan...
Na afloop vierden we het officiële einde van een ongeloofljk bijzondere zomer in ons nieuwe thuisland mèt een heel nieuw leven... met een heerlijke pizza bij onze vrienden in Bédoin. Ook na al zo lang in deze streek te vertoeven, zal het zicht op de landschappen en de Reus aan de einder ons nooit vervelen...
Maar vooral blij zijn we met deze familiefoto - waar we zelf onze hechte band bij voelen - die spontaan door fijne Franse gasten in onze B&B vlak voor vertrek, werd genomen...
Zo'n uniform is geen arbitrair beslist iets maar daar staat een prachtige filosofie achter die wij ten volle ondersteunen:
" La tenue extérieure a un impact sur la tenue intérieure. C’est pourquoi la discipline, la rigueur, l’exigence, l’ordre, la sobriété, la santé que nous cherchons à apporter aux élèves tant au plan intellectuel qu’aux plans humain et spirituel, doivent se retrouver aussi dans l’habillement et la manière d’être. La tenue doit correspondre à l’activité du moment, les adolescents ont besoin d’être libérés du poids des modes et du regard des autres afin de se recentrer sur ce qui compte vraiment, et en même temps conforter un certain esprit de famille, de corps. "
Het privécollège van Le Barroux, de Institut St Louis, is vrij klein. Per jaar zijn er maximum 20 studenten toegelaten. Dit jaar is het totale aantal 68. Verzamelen deden ze op het centrale pinèdepleintje.
Na afloop van de goed gevulde namiddag, met veel praktische informatie, gingen we nog even langs de abdij van de paters, monniken, die het instituut in handen hebben, de Monastère Ste Madeleine, iets hogerop (hier schreef ik daar ook al over en kort daarna ging de bal aan het rollen ...).
Met zicht vanuit het collège en de abdij over de prachtig glooiende landschappen, vol wijn- en olijfgaarden, uitkijkend op de Mont Ventoux, kan je je eigenlijk geen idyllischere locatie voorstellen om naar school te gaan...
Wij kiezen bewust voor de discipline en de principes van een degelijke katholieke school. Wij zijn zelf opgevoed met de nodige normen en waarden èn dragen tradities en de Latijnse taal als basis voor het dagelijkse leven hoog in het vaandel. Een betere keuze bestond voor ons alle 4 eenvoudigweg niet.
Na afloop vierden we het officiële einde van een ongeloofljk bijzondere zomer in ons nieuwe thuisland mèt een heel nieuw leven... met een heerlijke pizza bij onze vrienden in Bédoin. Ook na al zo lang in deze streek te vertoeven, zal het zicht op de landschappen en de Reus aan de einder ons nooit vervelen...
Maar vooral blij zijn we met deze familiefoto - waar we zelf onze hechte band bij voelen - die spontaan door fijne Franse gasten in onze B&B vlak voor vertrek, werd genomen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten