zondag 29 oktober 2017

MM * renoveren - decoreren * de traphal & gang

De gang.
De traphal.
WIT.

Alle deuren.
BLANC CASSÉ.

Ijzer en details.
ZWART.


Sober & minimalistisch in wit en zwart met een stukje authenticiteit in de vorm van oneffen muren en Provençaalse tomettes. Dat werd het.

 












1 kunstwerk werd opgehangen. Een schets van het oude Malaucène, door wijlen de oudeigenaar van onze woning in Les Valettes, mr. C. Wright.



Het gangetje, met ingebouwde kast, voor het betreden van deze vernieuwde kamer, werd uiteraard ook wit.



De vorige eigenaars deden dat zeker goed en zetten een duidelijke Provençaalse stijl neer, in een veelheid van kleuren (zie hier & hier), ook in de traphal, zoals het ook bij ons een tijdje bleef - vooral ook uit respect voor het vele werk en alle liefde die erin gestoken was - :



Nu 2 jaar later, is het zeker goed geweest en was de tijd rijp om er onze stempel der eenvoud op te drukken.

De tomettes die hier al 100 jaar liggen, werden uiteraard behouden. Het geel, alle tinten blauw en cognackleurige hout moesten helaas wijken.



En een nieuw bijpassend bord aan onze gevel die langzaam in wintertoestand komt ...



Meer weten over onze Maison?
Check dan onze website:

vrijdag 27 oktober 2017

Buis-les-Baronnies, St Julien & St Trophime



We namen enkele dagen vrij in onze boekingskalender om de eerste dagen van de 2wekendurende Herfstvakantie van de kids te vullen met olijven plukken èn hopelijk ook een uitstapje. Dat werd Buis-les-Baronnies.


 


Op Buis stond ooit wel een beetje ons gedacht... toen we tijdens ons jaartje weg, er passeerden vonden we de ambiance en rust die het dorpje heeft, wel iets hebben. Guy passeert er nu nog regelmatig met de fiets en olijfolie & zwarte AOC-Nyons-olijven kopen we nog graag bij deze boer, maar voor de rest namen we niet meer de moeite om in Buis echt te vertoeven.




Afgelopen woensdag was dat anders. We reden bij het ochtendgloren, gesteund door een staalblauwe hemel en een zalig ochtendzonnetje richting Noordkant van de Ventoux. We planden een  bezoekje aan de grote en gezellige markt in het oude centrum, vol sfeervolle winkeltjes met veel zachte pastelkleuren èn een wandeling op en rond de bekende rots St Julien.


Buis-les-Baronnies is gelegen in de Drôme Provençale, het departement dat net ten Noorden van onze Vaucluse ligt. Officieel hoort dit niet meer bij de èchte Provence, al vind je er echt alles terug waar de Provence bekend voor is èn spreken ze hier ook Occitaans - ofte Provençaals.

De mentaliteit is er weliswaar al iets anders... je vindt hier bv. ook veel meer biologische producten en winkeltjes en de wat alternatievere. 


De Ouvèze loopt hier langs de Zuidkant van de grote promenade in het oude historische centrum, dat een heel typische ronde vorm heeft (zie ook verder op de foto's van bovenaf).


Na een lekkere lunch op één van de gezellige terrassen aan de fonteinen, wandelden we vanaf het oude centrum,langs de piscine municipale, naar het Via Ferratagedeelte, de Noordkant dus, van de St Julien rots die hoog boven het dorpje waakt. 



Alvorens de rots te verkennen, weliswaar zonder touwen en klimmateriaal, wandelden we naar de Chapelle St Trophime. De grote stenen beeltenis van St Trophime en het kruis dat bij de kapel hoort zie je van heinde en verre, 360° rondom liggen. Zuidwaarts zie je de Ventoux glinsteren (op 3 van de onderstaande foto's te spotten voor wie goed zoekt ;-)), Noordwaarts zie je de Provençaalse Baronnies, het prachtige kleine gebergte met typische begroeiing waarvan Buis de hoofdstad is.







De Via Ferrata staat later op onze planning. Vandaag  maakten we de wandeling naar de rots op om al eens een kijkje te gaan nemen. Deze Via Ferrata is zeker niet van de poes en één van de spectaculairste in de regio. Ook de wandeling rondom is verbluffend mooi en goed bewegwijzerd. Wij haalden eerst een plannetje in het dorp, maar ook zonder zou het eventueel gelukt zijn - als je tenminste de plaatsnamen in het Provençaals kent -.




 





zondag 22 oktober 2017

Les Oliviers du Taulisson * Olive Harvest 2017




Last year, we got to pick our own olives for the very first time. Most of the olives got stung by the olive fly but nevertheless we had a thrill by picking the olives with the 4 of us.



This year, Provence suffered a lot from drought. It did not rain decently since the month of May and all of our olive trees are really, really dry... Temperatures are still quite high for this time of year and with all waterbassins empty. You can clearly see the difference in the pictures of this year and last year (here).


We did not water them, nor gave them any extra's. We just cherished them and tried the all natural approach this year. We only mowed the lawn underneath to keep them clean and to give less chances for the olive flies to breed.



We started on the 'highest' level only, on our 'parkinglot' and today was the first day of picking. Olive harvest in all of Provence as advanced by at least 10 days. Last year we picked the very first olives on november 18th (see here), so we have advanced by almost a month! We do hope our olive oil will be even better than last year's (here).



And we must say, the olives look good. Oily fat and none of them have been eaten by the fly. Today we picked the same quantity as we did last year in total! So this looks quite promising. Let's hope for another 2 days of prosperous picking.




At every other angle, I could take a picture. The colours and Provençal light are even more magical at this time of year!


Clarice helped all day, whereas Maxime played with Lucky, the donkey on the other side of our small road.



We were so happy about this day that we decided to memorize it in black & white.



Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...