Culinair * La Chevalerie * Malaucène

We deelden al eens een hele tijd geleden enkele van onze favoriete adresjes in de Vaucluse, 

zoals Chez Laurette in Malaucène,

of om te shoppen (hier) 

of om bij de beste boeren om het lekkerste van de streek te kopen (hier) ...

maar onze lijst is nog lang, héél lang, en constant in beweging...

Nu ik bezig ben met onze favoriete adresjes in een lijstje te (proberen) gieten, besloten we ook hier af en toe een lekker of bijzonder adresje te verklappen.

Een logische start lijkt ons het restaurant dat het allerdichtste bij onze Maison Malaucène gelegen:

La Chevalerie

Aan de 14e eeuwse kerk in Malaucène, ligt dit restaurant te pronken. Iedereen die al eens passeerde in Malaucène heeft het ongetwijfeld al zien liggen, missen kan gewoon niet. De felblauwe luikjes van het hoger gelegen historische pand uit de 16e eeuw, omgeven door een mooie Franse dorpstuin, flakkeren sowieso de nieuwsgierigheid aan.

Dit restaurant hoort bij de iets hogere prijsklasse, in Provençaalse termen, maar is allesbehalve duur. Voor de prijs van een gemiddelde hoofdschotel in de lage landen, kan je hier van een schitterend klassiek Frans en superverse 3gangenmenu genieten. Er is 1 menu met per gang keuze uit minstens 3 originele gerechten.

Op weekdagen kan je 's middags kiezen om voor 2 gangen te gaan (€21).

Op avonden en in het weekend, kan je enkel voor de 3gangenmenu kiezen (€32).

Wij gingen er al eens vaker 's middags lunchen, en lieten ons toch telkens verleiden tot hun verrukkelijke 3gangenmenu, omdat kiezen ons steeds te moeilijk valt. Onze kids (nu 8 en bijna 10) tafelen hier ook mee, al staat er nergens expliciet een kindermenu vermeld op de kaart. Zij krijgen dan als menu een verse schotel met keuze uit vis of kip, met verse groentjes en papatjes (steeds verrassend!), een ijsje en een drankje (€10).

Chef van dienst is de sympathieke Philippe Galas, die zijn talenten tot een hoger niveau tilde door vele jaren in dienst van sterrenchefs te werken, overal in Frankrijk. Maar geboren en getogen in het land van de Ventoux, is de roep van de Reus te groot... en startte hij hier in Malaucène, aan de voet van zijn Berg, La Chevalerie, waar hij een traditioneel Provençaalse keuken een vleugje moderniteit en originaliteit meegeeft. Le bottin Gourmand, Le Routard, Gault&Millau en de Guide Michelin wisten zijn talenten al te erkennen, aan u om ze ook te gaan ontdekken ... ;-)

La Chevalerie

Les remparts

Place de l'église

84340 Malaucène

Tél: 0033.490.65.11.69

E-mail: contact@la-chevalerie.net

Site: http://www.la-chevalerie.net/

Open: 

april tot oktober:

alle dagen behalve

donderdagmiddag, zondagavond, maandag de hele dag 

(in de winter best even opbellen voor de gewijzigde openingstijden)

Suzette

Suzette...

wederom een dorpje op 'loop- of fiets-'afstand van Malaucène, om van te snoepen...

Via de Route de Suzette die vertrekt in Malaucène, kom je na een goeie 8km en een stevige klim 

(fietsliefhebbers kunnen naar deze site surfen voor meer klimdetails)

naar de Col de la Chaine, automatisch uit in het rustige Suzette.

Bekijk hier enkele foto's van dezelfde weg in de Herfst van 2015. De onderstaande foto's werden in augustus 2015 genomen en tonen de grote verschillen in kleuren in de landschappen, maar ook het verschil in zuiverheid van de diepblauwe lucht.

Het tochtje doet je - letterlijk en figuurlijk - naar adem happen bij elke bocht die je neemt om het dorpje te naderen... Temidden van de Dentelles de Montmirail doet het dorpje nietig klein aan en lijkt het bij elke stap vooruit nog precies mijlenver weg. Die Dentelles de Montmirail zelf kunnen bij momenten bijzonder indrukwekkend zijn en bij andere momenten weer schattig 'kantwerk'. Laat je gewoon verrassen door/bij elke bocht ...

(Lees ook hier en hier over ons herfsttourtje in de Dentelles, of hier over de kant van Gigondas van de Dentelles).

Een piep-, maar echt piep-, klein dorpje van amper 120 inwoners, dat is Suzette. Het dorpje ligt op een 400m hoogte èn temidden van de 'Cirque de St Amand', het hoogste stuk van de Dentelles (te herkennen aan de pylonen die erop staan).

Achter elke oude steen - die de basis vormen van dit prachtige dorpje - , vind je een heel levensverhaal. Tergend traag door het dorpje slenteren doet je de mooiste hoekjes ontdekken. Wij wandelden tot aan het kleine kerkje en vonden er - in het hoogseizoen! - een oase van rust. De Mont Ventoux kijkt je trouw aan en maakt je nietig in dit prachtige landschap vol groen en stilte. Het kerkje herbergt de grootste geheimen maar ook het prachtigste zicht op de Reus van de Provence, onze Mont Ventoux. Ze waken over elkaar. Wandel je door, dan tref je aan het kerkhof een heel ander zicht. Hier valt de grote diepte van de vallei op, alvorens het landschap weer opklimt naar het kantwerkgebergte, de Dentelles. Ook hier, rust en stilte, op een bordje van prachtige wijngaarden.

Ook al is dit dorpje piepklein, je vindt er toch enkele (lekkere) wijnboeren èn een lekkere bistro, dus omkomen van de dorst is er hier niet bij. Heb je een eigen picknick voorzien, dan kan je verpozen op de romantische bankjes onder de druivelaars, mèt zicht op de Reus.

Eindigen doen wij altijd weer bij het oriëntatiebord, wat telkens weer anders aandoet, volgens de weersomstandigheden en/of het seizoen.

Of misschien is een crêpe Suzette eten nog een betere afsluiter - al hebben die twee eigenlijk enkel hun naam gemeen - ?!

Le Crestet

Op amper 7 km van Malaucène, richting Vaison-la-Romaine, kan je van mijlenver een klein dorpje, beige blinkend van de franse steen, zien liggen… Kruipend de hoogte in tegen de bergkam(Crest in Engels en Frans) op, liggen de Provençaalse dorpshuizen van Le Crestet. Frontaal tegenover de Reus van de Provence, liggen ze daar immer zonnig en letterlijk hoog en droog met één van de beste zichten van de Pays Ventoux… De reus en de kam kijken mekaar dagelijks vanuit de hoogte aan, in een immer veranderend daglicht; een droom voor schilders.

Le Crestet ligt op een Noordelijke uitlopende krijtrots van de Dentelles de Montmirail. Een waterval aan met kleine kasseien belegde straatjes en trapjes typeert dit kleine dorpje van amper 500 inwoners. Het is een wirwar van statige dorpshuizen, beelden, en torentjes, allen gebouwd in die prachtige crèmekleurige Franse steen. Enkel de luikjes variëren in typische Provençaalse zachte tinten. Groen en bloemen , veranderend volgens de seizoen, maken het geheel compleet. 

Laat je verrassen en volg de wegen die jou naar boven zullen leiden. Bovenop het dorp kom je op een klein pleintje, vanwaar je een immens zicht cadeau krijgt. Gebruik de table d’orientation om alle pieken, dalen en dorpjes te herkennen en een naam te geven. Of zet je neer en laat het uitzicht voor zich spreken. Hier torent ook een deel van één van de oudste kastelen van de Vaucluse boven het dorpje uit. Helaas is dit kasteel niet te bezoeken want het is privébezit. Gegarandeerd hebben zij één van de allerbeste zichten van de Pays Ventoux er bovenop gekregen! Maar het dorpje is meer dan alleen maar dat … 

Je vindt er ook de oude kerk uit de 11^e eeuw, waar de huizen rondomrond staan, wat heel typisch was in de Middeleeuwen, ter bescherming van het center van hun dorp. Je vindt er de oude wasplaats en fonteinen en heel veel andere oude eigenaardigheden.

Van hieruit kan je tevens een mooie wandeling hogerop maken, de Dentelles in of je kan afdalen naar de lekkere restaurantjes of de grote poterie beneden in het ‘nieuwe’ gedeelte van Le Crestet.

De foto’s werden genomen op een zomerse avond in 2015, toen de schaduw al zijn intrek in het dorp had genomen, maar de felle zomerzon nog duidelijk de aandacht trekt op de foto's. Let vooral ook op het kleine witte stipje aan de horizon, vaak prominent aanwezig, want dat is de Ventoux!

Le Barroux & La fête médiévale

Toen we op huizenjacht gingen om een gezellige dorpswoning te vinden, stond Le Barroux ook hoog op ons lijstje van mogelijke Provençaalse dorpen in het land van de Ventoux. Op slechts 7 km van Malaucène, maken we vaak een wandeling of fietstochtje naar daar.

Le Barroux is van heinde en verre zichtbaar in het landschap en dat is zeker geen toeval. Al in de Middeleeuwen stond het prachtige kasteel, statig en hoog op de berg (bien perché), indruk te maken op pelgrims, bedevaarders en de Italianen en Sarazenen. Een bewogen geschiedenis van oorlogen, bezettingen, branden (zelfs gedurende 10 dagen op het einde van de 2^e wereldoorlog!), pauselijk bewind, heroplevingen en reconstructies maar ook van grote vernielingen (gedurende 150 jaar werd het kasteel zelfs als ‘carrière’ gebruikt!) karakteriseren dit kasteel en maken het zo bijzonder. Belangrijk waren uiteraard ook de versterkingen aangebracht door de bekende bouwmeester en maarschalk uit de 17^e eeuw, Vauban. Le Barroux hoort nog niet tot zijn constructies die uitgeroepen werden tot Unesco-werelderfgoed, maar is desalniettemin, ook meer dan een bezoekje waard.

En voor wie van weetjes houdt … Wie kent er nog de mooie Vlaamse jeugdserie uit de jaren ’70 ‘het zwaard van Ardoewaan’? De opnames werden ook deels hier in het kasteel opgenomen!

Onder het kasteel werd een klein dorpje van amper (ondertussen wel al…) 600 inwoners uitgebouwd, vol piepkleine straatjes, kronkelend naar het kasteel. Het dorpje is de rust zelve, zelfs in het hoogseizoen, en biedt een aangename verpozing, eens je de steile wegen ernaartoe opgewandeld of gefietst bent. Voor wie minder sportief is aangelegd, of gewoon geen zin heeft in (te veel) beklimmingen, die kan zijn wagen boven aan het dorp parkeren. De vergezichten, 360° rondomrond, over de vallei van de Ventoux, eigenlijk de vallei van de Comtat Venaissin, de Dentelles de Montmirail en de Mont Ventoux, nemen evenwel ook je adem meteen weg… het is werkelijk zo adembenemend mooi! Luister naar de stilte van het dal … of hoor de roofvogels piepend hun prooi zoeken. Het dorpje biedt verkoeling op hete zomerdagen, want de straatjes zijn zo klein dat de koelte perfect bewaard blijft in de schaduwen van de huizen en zo is het er altijd aangenaam kuieren. Winkeltjes of toeristische bedoeningen zal je hier niet aantreffen. Er zijn welgeteld 2 mogelijkheden tot drinken of eten, nl. 1 klein en gezellig theesalonnetje met aangenaam terras onder de Linde en 1 restaurant/hotel. Ga niet op zoek naar een bakker of epicerietje want dan ben je eraan voor de moeite.

Blijf je hogerop wandelen, het geluid van de klaterende fonteintjes volgend, dan kom je automatisch uit bij het beroemde kasteel. Een groepje vrienden, richtte een 20tal jaar geleden een associatie op voor het instandhouden van een deel van dit magnifieke kasteel. Het andere deel is privébezit en doet je alleen maar dromen van een royaal leven als kasteelheer of – vrouw. Het is zeker een bezoekje waard (voor een kleine cent kan je binnen) en niet alleen voor de authentieke details die prachtig gerestaureerd werden, of de geweldige verhalen die erover de ronde doen, maar ook voor de tentoonstellingen die er lopen èn de prachtige 360°zichten op de omringende landschappen, de Ventoux, de Dentelles en de (droom)domeinen…

Vind je de rust van zo’n klein dorpje maar niks en zie je zo'n dorpje het liefst in al zijn oude glorie heropleven, dan is 15 augustus dè datum om in je agenda te noteren! Op die dag vindt het jaarlijkse traditionele middeleeuwse feest, la fête médiévale, plaats. Het is een volledig gratis spektakel met een markt met allerlei lekkers en vele ambachten, maar ook riddergevechten, (zelf te spelen) middeleeuwse spelen, een optocht met alle dorpsfiguren, de oude olijfmolens die te bezichtigen zijn, ... Een zekere aanrader! De drukte valt hier veelal best nog mee, aangezien die dag ook het Lavendelfeest in Sault gehouden wordt en de foire d’art et antiquités in L’Isle-sur-la-Sorgue plaatsvindt.

L'Isle-sur-la-Sorgue & le marché flottant

Elk jaar, op iedere eerste zondag van augustus, vindt er, vanaf 9h tot 12h30, een uiterst unieke markt plaats in L'Isle-sur-la-Sorgue, vlak aan de jardin public ...

Le Marché flottant!

In traditionele klederdracht varen er dan Provençalen in nego chins op de Sorgue. Nego Chins zijn platte, ondiepe en lange zwarte barquettes, bootjes.  Ze zijn op die dag van voor tot achter volgestapeld met allerhande Provençaalse lekkernijen. Denk aan verse broodjes, quiches, wijnen, geitenkaasjes, groenten en fruit in een uitbundigheid aan kleurige schakeringen.... maar ook bloemen en traditionele versieringen. De schittering van het water tegenover allerhande lokale koopwaar dat rondvaart op de Sorgue,.. samen met zijn fiere producteurs; Dat is een waar schouwspel van geuren, kleuren, zon en schaduwen, ... maar ook van muziek en live commentaar, al dan niet gezongen. Zo zou het vroeger ook moeten geweest zijn; een herbeleven en in stand houden van hun tradities ...

De Provence op zijn àllermooist! 

Je kan, net als op een gewone markt, al dat lekkers voor de gekste prijzen vanop de kant kopen... Niet nodig te zeggen dat dit een unieke ervaring is, toch?! Lok de bootjes, koop de mooiste waar, versier een boottochtje en kijk je ogen uit. Behoed u ook voor zure commentaren die je aan de kantlin hoort, als "dat zal wel duur zijn" of "zijn dat wel echte producten van hier?" want niets is minder waar! Het zijn ècht de lokale producteurs met prijzen, goedkoper dan de markt ernaast... en wij spreken uit ervaring èn door babbels te slaan met de mensen achter die producten. Kan het mooier?

Blijf zeker tot het einde en houd het bootje met de boef en de gendarmes in het oog! Afsluiten doen ze hier door de bootjes op 1 lijn aan te leggen en in groep te verzamelen, op een watervalletje in het midden van het water. Prachtig. Ze sluiten af door samen de 'coupo santo' te zingen, het lijflied van de Provence.

Meer bijzondere markten vinden in de Provence? Klik hier voor ons lijstje der favorieten om en bij de Ventoux.