Renoveren * het tuinhuisje

Vandaag nemen we u mee naar buiten. Ook daar zijn we met verfraaiings- en verbeteringswerken bezig. We houden van afwisseling in ons werk en dus zijn we op redelijk wat verschillende plaatsen tegelijkertijd bezig...

Het is ook makkelijker werken zo want terwijl de ene plaats bv. aan het drogen is, kunnen we verderwerken op een andere plaats.

Het tuinhuisje dat op onze hof staat, was een klein gammel geval. Echt wild werden we daar niet van en we hadden bijna onze sloophamer al ter hand genomen ... maar toen we ontdekten dat het - net als in België eerder uitzonderlijk - officieel en conform in onze tuin staat, beslisten we het zeker niet weg te doen.

We behielden de basisstructuur maar maakten het ijzersterk met een groot aantal nieuwe balken en kepers, enkele bussen PU-schuim en een geheel nieuw dak. Het dak lieten we oversteken om beter tegen de regen te kunnen. Een oversteek geeft tevens extra stevigheid èn sfeer zodat we er later mooi ons hout onder zullen kunnen stapelen.

We maakten met de dikke oude (openhaard)stenen uit de Romeinse groeve, 3 kleine tredes om gemakkelijker het tuinhuisje te betreden. Meer aankleedwerk zal later volgen als de rest van de tuin wat meer vorm krijgt. Voorlopig vinden we het wel tof om hier aan de Oostkant ons 'eikenbosje' en een wat wildere uitstraling te behouden en aan de Westkant het zwembad temidden van de Olijfgaard.

Van onze Maisonnette (hier zie je een glimp van ze in lavendelblauw bij de oude foto's), hadden we nog 2 oude ramen over, die net gepast waren om in het hutje te verwerken. De plastieke dingetjes die raampjes moesten voorstellen, waren niet echt sfeervol te noemen. Nu hangen er achter de ramen nog -ahum- 'gordijntjes' van oude lakens want we zijn er nog niet echt uit om de ramen doorschijnend te laten (alle materiaal staat dan in het zicht), te verven of iets anders te doen. Tips of suggesties zijn steeds welkom!

Het tuinhuisje kreeg een ietwat atypische Provençaalse sfeer; het heeft eerder iets Scandinavisch. Dat komt vooral door de kleurkeuze. Net als voor de luiken (zie o.a. hier), kozen we anthracietgrijs, maar in een andere, een glanzende kwaliteit - een monocouche verf met teflonbasis zodat we er zeker 12 jaar mee verder kunnen, zelfs in extreme weersomstandigheden (of dat belooft de verffabrikant ons toch). De ramen werden voorzien van eenzelfde verf maar dan in wit, net als de ramen. Laat de zon maar schijnen en de regen met tonnen uit de lucht vallen (ja, graag want onze tonnen zijn weer allemaal leeg); ons tuinhuis blijft toch mooi en droog!

En zo zag het tuinhuis er vroeger en tussentijds eruit: