Renoveren * Picholine

Jeudi. Hoezo? Is het nu al donderdag? Lap, woensdag* renovatiedag vloog aan ons voorbij, maar ziehier ... een nieuwe renovatiepost tussen de feesten door!

Over onze kamer Picholine schreven we hier ook al eens een stukje achtergrond. Ook nu is deze kamer nog niet volledig af (dat zal pas tegen maart zijn als alles stofvrij is in en om ons huis) maar wel al mooi genoeg (voor ons dan toch) om er al iets van te laten zien ... ;-) 

We kozen ervoor om deze kamer minimalistisch in te richten in tinten en texturen van wit en natuurlijke materialen.

Voor het bad en de wasbak kozen we een matte witte synthesebeton, die fluweelzacht aanvoelt. 

 

De meubels maakten we zelf op maat en kregen kalkwitte lagen verf. We hebben geprobeerd om hen een franse/Provençaalse touch te geven door ze imperfect en onregelmatig te stucen. Zo lijkt het alsof ze er altijd al waren... Misschien niet echt zichtbaar op de foto's maar wel mooi in 't echt.

Enkel de bovenste bladen en de legsels maakten we in hout, sapin uit de Jura, wat we wit olieden. Zo heeft alles een zachte witte tint maar zijn toch de structuren en texturen verschillend en dat maakt het geheel boeiender.

De originele handgebakken tegels van de vloer, in hun bijzonder motief, komen door al dat wit veel beter tot hun recht.

De natuurstenen muur achter het bed, is het pronkstuk van de kamer. De stenen, waar ook heel (oud) Vaison-la-Romaine mee opgebouwd werd, werden ooit handgekapt in de oude Romeinse steengroeve op een kilometertje wandelen van ons huis.

De kunst van eenvoud. Daar gaan we voor in onze B&B. We willen onze gasten laten baden in de luxe van eenvoud. Hierbij kiezen we graag voor lokale of Europese ontwerpen, die ook nog eens hier gemaakt worden.

Voor de verlichting kozen we enerzijds de 'Teti' van Artemide, een designklassieker, anderzijds viel ons oog op de 'Ribbon', een nieuwer ontwerp.

Eenvoud voorop. Geen wonder dus dat we voor de Teti's kozen. Een tijdloos ontwerp van Vico Magistretti uit 1970, dat al jaren een bestseller uit de Artemide collectie is en in Italië gemaakt wordt.

Als aanvulling op de witte basis van de kamer, viel ons oog op de 'Ribbons' voor de nachtkastjes en het entréekastje. Een ontwerp van Claire Norcross èn van Franse makelij, alleen dat al spreekt ons aan... het ontwerp en het metaal vallen gelukkig ook goed mee! Geen wonder dat deze lampen, ontworpen in 2004, in 2006 de Elle-designaward kregen.

Het bed (180cm breed), het bureautje en de nachtkastjes gaven we zelf een witte laag olie en lak, zodat we uniek exemplaren hebben staan, met een landelijke ondertoon. We zitten hier uiteraard nog steeds op het Provençaalse platteland.

Als beddengoed werken we, net als in de andere kamers, met Frans linnen. Wat een heerlijk zacht gevoel onder nonchalant gekreukt linnen slapen...

De espresso-machine, het ijskastje en de TV volgen nog, samen met de linnen gordijnen.

Achter de deur naast de wastafel bevind zich de WC, wederom een uitgepuurd exemplaar.

Alle foto's werden weer 's avonds genomen, waardoor de frisse kleuren een warme gloed krijgen van de verlichting.

En zo krijgt hier stilaan alles meer vorm...een magnifiek gevoel om alles dag na dag te zien veranderen.

White christmas 2016

We schreven al op onze kerstkaartjes, dit jaar, dat 'onze' Mont Ventoux zijn wens om een witte kerst te krijgen al was uitgekomen ... en dus zorgden we voor onze eigen witte kerst door hem een bezoekje te brengen op kerstdag .

Van hier beneden op ons zonnig terras keken we al vaker goedkeurend naar boven, waar het er af en toe blijkbaar guur aan toegaat en waar je mooi de sneeuw ziet liggen, terwijl wij in een t-shirtje lunchen. Heel straf, die prachtige contrasten die enkel moeder natuur kan orchestreren...

We speelden weliswaar een beetje vals in onze geplande wandeltocht want, na een klein stukje kerstochtendlijk renoveren, vertrokken we 's middags met de wagen naar de Mont Serein. 

Eigenlijk verlieten we ons dorp tijdens die 15km opwaartse tocht niet ... want de hele klim naar boven, zelfs tot aan de top van de Mont Ventoux, mag dan wel beginnen in Malaucène, maar voor de rest loopt hij volledig door het grondgebied van 'ons' dorp, Beaumont-du-Ventoux.

Op de parking aan de Mont Serein waren er een 20tal wagens te spotten, net als wat wandelaars en sneeuwliefhebbers, maar daar zagen we geen levende ziel meer van terug onderweg naar de sommet.

Vanaf de parking is het een kleine 6km naar boven. We kozen ervoor de gewone baan te volgen, dat was bij momenten al zwaar genoeg. Op sommige plekken vonden we geen sneeuw, waar op andere plaats de sneeuw een meter dik lag. Soms wandelden we in onze pull, zonder toebehoren, soms sneerde de wind loeihard en konden we niet genoeg spullen aantrekken. De wind maakt er hier sowieso zijn eigen schilderij en schouwspel van!

De lucht nam alle schakeringen mogelijk aan, van lichtblauw, over tinten grijs, naar roze, oranje en rood ... en dan... sta je te gapen naar de Middellandse Zee en het meanderen van de Rhone, waarna ...

Stilte.

Sneeuw.

Wind.

De toren.

Sprakeloze einders.

Stille kinders.

De kapel.

Een echte kerst.

Het perfecte kerstmenu. Een jaarlijkse traditie is in de maak want dit willen de kids ieder jaar ... en wij ook!

Terug te voet afdalend kregen we zacht pastelkleurige einders en luchten. 

De sneeuw smolt weg onder onze voeten ... tot er niets meer overbleef tegen dat we bij onze wagen waren.

De vogels herleefden:

Een mist kwam op in het dal van de Rhone en naar de Ardèche toe:

Vlak voor zonsondergang en een warme choco in Chalet Liotard, zag de top er al sneeuwarmer uit:

Tegen zonsondergang, afdalend met de wagen, stond de hemel in vuur en vlam. De kracht van de natuur, niet gefotografeerd, maar ons ademloos en voldaan achterlatend, klaar voor (kerst)gezelligheid bij onze haard.

Renoveren * een nieuwe trap

Een nieuwe trap is sinds deze week een feit.

Ok, er is nog veel verfwerk te verrichten om de gang terug mooi te maken en de juiste verlichting ontbreekt, maar toch ...

Misschien zag u het al passeren, maar onderstaand animatiefilmpje verduidelijkt perfect hoe onze werkzaamheden hier verlopen en waar we maar weer elke week naar blijven verwijzen:

Deze trap was er eigenlijk al maar ze hadden hem gemaakt uit lelijke donkere mdf-plinten en een weliswaar degelijke, echte en lichte parket maar die zwevend en niet al te mooi gelegd was ... alez, we konden er dus eigenlijk gewoon niet aan wennen. Hij paste niet bij ons, dus braken we deze week alles af en er kwam mooie Travertin in de plaats.

Plintloos voor een strak en mooi geheel.

Niet super boeiend om fotografisch vast te leggen en zeker niet als nog niet alles af is, maar de prachtige oude poster helpt!

De poster van een vroegere wedstrijd in ons Beaumont-du-Ventoux kregen we voor onze 'sinterklaas' van lieve Provençaalse/Vlaamse vrienden, die ons blijkbaar echt goed kennen. Hij is perfect voor ons; een onvergetelijk fijn cadeau!

De kader met poster zal een prachtig plaatsje krijgen in de gang boven de trap, met een mooi Tetilampje erboven om hem in de spotlight te zetten... maar dat is voor later.

Deze trap is eigenlijk zo goed als privé voor 2 gasten, want hij leidt enkel naar onze 'Tanche'kamer. Ook daar (waar niet?) zijn we volop bezig en daar laten we later weer meer van zien ;-)

Om met een vrolijke noot te eindigen... de luchten zijn  hier nog steeds wonderlijk blauw, dus we plaatsten al wat extra buitenverlichting en vervingen de minder mooie exemplaren en passant.

Het zit 'm in de details, niet waar?

Renoveren * grafische vormgeving

Woensdag is renovatiedag op onze blog. Vandaag laten we u de vernieuwde vormgeving van ons drukwerk zien; ook dat hoort bij 'renoveren', al is het in een iets andere zin van het woord ... ;-)

Oorspronkelijk maakten we 'frisse' (moeilijk op foto te vangen, die frisgroene kleur, blijkbaar) flyers ter aankondiging van onze chambres d'hôtes, in olijfgroen en wit. We kozen die kleuren om te verwijzen naar de hoofdtint van de kamers - wit - en onze olijfbomen (en wat we ook dachten dat de kleur van onze luiken zou worden) - licht olijfgroen -. Jammer genoeg kwam dit in illustrator veel beter tot zijn recht dan op gedrukt papier - een echte beginnersfout.

Het moest dus nog verder uitgewerkt worden om een sterk beeld te zijn, dat eenvoudig laat zien waar we voor staan.

De kleurkeuze was er snel en daar vertelden we eerder al eens over (hier en hier):

- wit want dat is nog steeds de hoofdtoon voor onze kamers 

- anthracietgrijs want dat is de hoofdkleur van onze luiken, tuinhuis en ijzerwerk

- goud om een tikje luxe toe te voegen en een kleur die mooi werkt bij de andere 2

De lettertypes werden een combinatie van een elegante schrijfwijze voor onze 'Les Oliviers du Taulisson' (gezocht totdat ik eentje vond zoals ik zelf mijn letters schrijf) en typmachine-tekst (zoals op onze websites en deze blog).

Als aanvulling komt overal mijn (zelfgetekende) olijftak terug, als ons symbool, in grijs of goud en afhankelijk van waar hij gebruikt wordt wat meer of minder flou.

We lieten al onze cadeaubon en onze etiketten zien. Op de foto's ziet u ook de aanvulling met al het andere drukwerk. Ontbreken nog: onze autostickers om de voor de hand liggende reden dat ze al op de auto kleven ... 

Het briefpapier:

De stempel:

De blocnotes die op elke kamer als verwelkomingscadeautje voor onze gasten zullen liggen, samen met onze eigen potloden:

Onze visitekaartjes:

En alles nog een keertje samen, nu het nog kan: