'Désolé, nous ne sortons plus', verontschuldigend maar met de glimlach slaan we slechts af en toe nog eens een kort babbeltje met de buren - met 300 mensen in het hele dorp, verdeeld over 9 gehuchtjes, mag je het begrip 'buren' ruim nemen - , maar dat geeft niet. Begrip en bemoedigende woorden krijgen we van eenieder en dat geeft extra courage om er flink tegenaan te blijven gaan. Dag na dag. Reikhalzend uitkijkend naar het glas - l'apéro conviviale - dat we samen met onze dorpsgenoten zullen heffen op de dag dat we onze resultaten kunnen laten zien en 'openen'.
Hadden we al eens geschreven wat we hier zoal doen? Aan de vele vragen daarover, die we dagelijks weer te lezen krijgen, nog niet genoeg ... ;-)))
Renoveren. Dat doen we dag en nacht. Dat mag u best letterlijk nemen. Overdag doen we, 's nachts dromen we. Zo werken we steeds verder aan de ideeën die we hebben en willen realiseren. We nemen weliswaar pauzes en genieten daarbij graag van het Provençaalse zonnetje op ons terras, maar ook dan gaan de gesprekken steeds weer over wat, wanneer, hoe, ...
Prima. Dit is alles waar we ooit van droomden! Maar in al die focus zijn de enige foto's die we dezer dagen nog nemen: kleine dagelijkse activiteiten van onze gamins, véél renovatiewerk en het zicht vanaf ons terras tijdens de lunch; 3 zaken die nooit vervelen, onze dagelijkse kost.
Hoog tijd dus om even alles terug vanop een afstand te bekijken. Het is ondertussen winter, al sneeuwt het hier voorlopig enkel sporadisch hoog boven ons (dat kon u hier ook al zien ;-)). Deze week liep ik dus op een middag even snel naar beneden om terug vantussen de wijngaard een Provençaalse wintershoot van ons huis en onze tuin in hun huidige toestand te doen.
Herfst bij ons ziet u in deze blogpost van oktober; niet enkel een verschil qua kleuren en hoeveelheid bladeren aan de bomen maar ook ons huis veranderde al heel wat, al zie je dat niet altijd even goed op de foto's.
Stiekem kijk ik er al naar uit om ook in de sneeuw, in de lente en de zomer en ergens tussendoor dezelfde foto's te nemen...
Zoek de top van de Ventoux tussen de grimmige maar prachtige wijnranken:
Al lijkt het alsof er amper een blad viel rondom ons huis en onze tuin, toch is nu de kapel St Sépulcre, rechts boven ons huis, iets meer zichtbaar dan de rest van het jaar:
Zicht naar het Oosten vanuit dezelfde wijngaard mèt, wie goed kijkt, het topje van de Ventoux:
Uiteraard mocht een snel bezoekje aan 'onze' 'Titi', die eigenlijk 'Lucky' blijkt te heten, niet ontbreken. Hij staat westwaarts van dezelfde wijngaard, die u op de achtergrond ziet.
Een glimp van ons huis, achter de olijfgaard, met daarachter het dak van 'onze' kapel St Sépulcre:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten