zaterdag 23 november 2019

Avignon * Le Bercail & La Navette fluviale






Avignon, de stad der Pausen op een 40tal minuutjes vlot rijden van bij ons, vinden wij altijd fijn om te bezoeken. Er is altijd wel voor ieder wat wils te beleven of te bezoeken. Historisch gezien een belangrijke vesting maar ook nu nog telt deze stad mee op allerlei vlakken. Gewoon kuieren is er dan ook steeds aangenaam.


Deze nazomer vonden we een plezante extra om de stad eens op een andere manier te bekijken en te betreden.

Begin september reden we in de late voormiddag naar Île de la Barthelasse, het grootste eiland (bijna 10km²) op een rivier in Europa. Dit eiland ligt in het midden van de Rhône en pal tussen Avignon en Villeneuve-lès-Avignon, de 2 steden die ooit verbonden werden door de Pont Bénézet, gebouwd tijdens de 12e eeuw. Van het eiland was toen nog niet veel sprake. Jammer genoeg hield de brug niet lang stand (tot de 15e eeuw) door de sterke (over)stromingen op de Rhône maar werd ze op die manier wèl de bekendste halve brug ter wereld.


Op dat eiland vind je campings, hotels, restaurants, boerderijen (vooral met peren- en appelgaarden), prachtige privé-eigendommen en ook een grote gratis parking. Die laatste is Île Piot, en is werkelijk ideaal om Avignon te bezoeken. U wandelt van de parking, over de brug, recht de oude stad binnen en onderweg kan je genieten van het magnifieke zicht over de Rhône met de Pont d’Avignon en verderop de Mont Ventoux in één oogopslag (zie ook hier).

Wij reden deze keer verder door op het eiland en parkeerden aan Le Bercail, waar we die middag gereserveerd hadden. De entrée ziet er niet veelbelovend uit maar als je eens op het terras staat, is het duidelijk waarom het een populaire eetplek is.





Hier eet je heerlijk rustig aan de oever van de Rhône lekkere verse Frans-Provençaalse plats, met lokale en seizoensgebonden ingrediënten of een goeie pizza uit de houtoven aan correcte prijzen, terwijl aan de overkant het eeuwigdurende verkeer zijn weg zoekt. Het zicht op de Pont d’Avignon (de pont Bénézet) is ongeëvenaard, net als het zicht op de Rocher des Doms, waarachter het Palais des Papes ligt.


Wij kozen die middag eerst voor een apéro van Avignon: de blauwe pastis en de kir met framboise die iets verderop, ook op de Île de Barthelasse worden gefabriceerd. Erna kozen wij de verse menu van €33 en de kids kozen elks een lekkere, grote pizza. Er is echter ook keuze à la carte, naast andere menu’s èn ook een middaglunch (hoofdgerecht & dessert aan €16) dus voor ieder wat wils. We zaten er zalig goed op het kleurrijke terras onder de schaudwrijke platanen en pal aan het water. Het heeft iets rustgevends, bootjes kijken en de lokale fauna haar ding op en in het water zien doen. We genoten er zo goed van dat zelfs het terras langzaam leegliep zonder dat we erg in hadden.

















Tijdig reserveren is hier een must want een tafeltje aan het water is niet gegarandeerd. In volgorde van de reservaties worden de tafeltjes toegewezen, niet in volgorde van aankomst. Zo reserveerden wij pas tegen 13u30 wat aan de late kant is, maar ons tafeltje aan de waterkant stond mooi op ons te wachten. First reserved, table side served.


Iets verderop kan je elk kwartier de gratis (!) overzetboot naar Avignon nemen. Hieronder links op de derde foto, zie je de aanlegsteiger ervan aan de overkant. Handig om weten zijn ook onderstaande vaaruren zodat je tijdig de boot terug kan nemen. Rond wandelen langs de eerder genoemde brug (naar de parking van île Piot) kan natuurlijk ook nog steeds, moest je de laatste boot gemist hebben.











Na een kort maar leuk boottochtje kom je dan toe, pal aan de grote trap, die je naar de Rocher des Doms en het stadspark met het verst rijkende zicht in omstreken, leidt. Een repos, uitblazend bij het admebenemende uitzicht, is ideaal vooraleer een bezoek(je) aan Avignon te starten…




Zicht op het mooie Villeneuve-lès-Avignon en de overzet:


maar ook op het terras van Le Bercail, 
met op de achtergrond de Mont Ventoux:



En als je de trappen in sneltempo neemt, dan voel je je boven zo:




Enkele impressies van het immer mooie park, de Jardin des Doms, achter de Palais des Papes, op de Rocher des Doms:


Meer info:

Le Bercail
162, Chemin des Canotiers 
île de la Barthelasse
84000 Avignon

LET OP: Op tijd reserveren! 

Tél: +33(0) 490 82 20 22



zondag 17 november 2019

Herfst in de orangerie

November is de maand waar we altijd, na alweer een heel mooi (lang) seizoen met fijne gasten, tijd uitrekken om verschillende puntjes van ons wensenlijstje aan te pakken.




 









We schoten als eerste in gang in onze orangerie (zie hier om te zien hoe we deze bouwden in het voorjaar van 2019 en hier voor het allereerste ontbijt dat we erin serveerden èn hier voor andere sfeerbeelden). We (en onze gasten met ons) hebben zeker wel al genoten van mooie ontbijten en diners die we erin mochten serveren maar het kriebelde nu echt wel om enkele ‘details’ af te werken.


Landelijk en rustig als we wonen, willen we ook binnen een kalme en serene sfeer creeren die zorgt voor een optimale ambiance. Gezien ook de beschermde zone waarin we wonen (natuurgebied van de Mont Ventoux en de Kapel St Sépulcre van de XIIe eeuw), moesten we het authentieke kader met nobele materialen waarmee kon gewerkt worden, ten alle tijde garanderen.

We bruinden de verouderde balken om ze nog meer een authentieke uitstratling aan te meten.
- alsof het nooit anders geweest is -.

De witgeverfde panelen kregen een laag huisgemengde pigmentverf zodat ze nu leemkleurig met onregelmatige vlekken zijn en dus eveneens meer authenticteit uitstralen.
-alsof ze er altijd al waren - .


Van de vensteropeningen naar ons oorspronkelijke huis toe maakten we boekenrekken met Franse eik.

De geëmailleerde groene Godin-houtstoof die we al in het voorjaar kochten werd in werking gesteld. Het is een nieuwe kachel naar oude model en gemaakt in Frankrijk. Een deugddoende warmte nu de dagen korten en de avonden best wat kouder zijn.





Onze antieke schaaktafel die we kochten in Villeneuve-lès-Avignon werd meteen goed ingespeeld nu ze haar plekje voor de raam vond.

Dit weekend zorgden de kids ervoor dat de herfst naar binnen werd gebracht. Het is sfeervol om zowel binnen als buiten de veranderende kleurenpracht in de natuur te kunnen aanschouwen. Bij het bedenken van deze ruimte was het ook van in het begin de bedoeling dat we de omringende natuur zodanig naar binnen zouden trekken via de groten smeedijzeren ramen zodat de lijn binnen-buiten danig zou vervagen.



  



 







Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...