dinsdag 31 mei 2016

Mont Ventoux * de gamins per fiets


Grappig hoe steeds weer dezelfde vragen aan ons gesteld worden, nu we onze keuze voor de kale Berg hebben bestendigd voor de toekomst...
Er zijn 2 vragen die heel vaak weerkeren:

Vraag 1: 
"Ah, jullie zitten aan de Mont Ventoux... maar daar kun je alleen maar gaan om te fietsen, zeker?!"

Antwoord 1: 
"Nee hoor, getuige daarvan zijn onze ettelijke blogposts over ons geliefkoosde stukje van de Provence ... en daar zullen er nog ontelbaar veel aan toegevoegd worden! Alles valt hier op zijn plek: cultuur, historie, natuur, genieten, marktjes, lokale specialiteiten ontdekken, wandelen, fietsen, nietsdoen, la douce France, lekker eten en drinken,  ... vivre comme Dieu en Provence, quoi!"

Vraag  2: 
"Zijn jullie zelf wel al eens naar boven gefietst?"

Antwoord 2: 

JA!

Guy is al vaak - als in : minstens 1x per vakantie en dat zijn er ondertussen toch wel héél wat - naar boven gefietst, al heeft hij de tel niet meer bijgehouden. De cinglé du Ventoux (de 3 kanten op 1 dag beklimmen) staat sinds vorige zomer op zijn palmares, al wordt daar zelden mee uitgepakt ;-) Het gaat hem meer om de fun, het genot tout court en de uitdaging dan om  de trots...

Maxime probeerde ook al elk jaar om een klein stukje hoger te raken op de berg. En al zijn er voor-en tegenstanders van zo'n gigantische beklimming voor kids... wij steunen hem in zijn keuze en 1x per jaar mag hij die uitdaging, zonder stress of push aangaan. Vorig jaar fietste hij rustig aan vaders' zijde naar boven, op 8,5 jarige leeftijd. Als ouder kan je dan alleen maar trots zijn!

Clarice is er ook vorige zomer op gefietst, vanaf Malaucène, tot zo'n 3km ver. Het doet wat, als je al die sportievelingen de fiets ziet nemen en hen ziet verdwijnen, de mythische berg op en het bos in ... zelfs Clarice kreeg toen de kriebels te pakken!

Ikzelf ben langs beide kanten, Bédoin en Malaucène, 2x naar boven gefietst. Genieten en afzien ten top. 

Eigenlijk gaat het verhaal van onze beklimmingen terug naar ons allereerste verblijf in Malaucène. Toen we voor het eerst met de mobilhome een maandje door Zuid-Europa aan het touren waren, in 2009, beslisten we om op de laatste dag een ommetoer te maken langs de Mont Ventoux. In het pikkedonker vonden we amper de staanplaats, na veel omzwervingen in de donkere heuvels rondom Malaucène, vertrouwend op Mia, onze GPS. Eens goed aangekomen en de rust van ons bed opgezocht, brak er een hels Provençaals onweer los. In zo'n camper lijkt het dan of je in het hart van de storm ligt!
Maar bon, uiteindelijk breekt ook daarna weer de ochtend aan en bleek die Provençaals zonnig en warm te zijn. Guy vertrok meteen voor zijn allereerste beklimming. God weet hoe lang je daarvoor onderweg bent! De kids en ik bleven in het dorpje voor een wandelingetje en een rustige ochtend à l'aise... maar dat was buiten alle bruisende energie gerekend, die van alle sporters aldaar afspat. De magie die Malaucène op ons heeft, werd toen op en in ons voor de eeuwigheid geprojecteerd...
Ik moest en zou ook diezelfde dag de tocht ondernemen. Guy kwam nog maar net moe maar voldaan naar beneden en aan onze camper gebold of ik verraste hem al met mijn vertrek naar boven! En het moet gezegd, "Wa-aw" ... wat doet die Reus van de Provence toch met een mens! De mobilhome ging mee de berg op, ter ondersteuning en voor een frisse douche bovenop de berg met het magnifiekste uitzicht ooit! Nu, ik ben zeker geen voorstander van bussen, mobilhomes, laat staan zelfs auto's op deze gevaarlijke, bochtige en steile beklimming, maar toen deed het zó'n deugd ;-)
En zo waren we vertrokken... verknocht aan een leven lang in de Provence, aan de voet van de Mont Ventoux!


Bovenstaande foto zijn onze gamins die in augustus 2015, een tochtje op een stukje van de Mont Ventoux gaan maken ...

Onderstaande foto's werden genomen tijdens de beklimming vanuit Bédoin van Maxime en (een nog bebaarde) Guy, in augustus 2015; het is een zeldzame fotoreportage geworden, want zelden spelen we 'volgauto' op dit parcours van onze geliefde berg... We laten hem liever aan de wandelaars, lopers en fietsers! Enkel bij een speciale gelegenheid rijden we eens met de wagen als bevoorrading en/of bezemwagen mee! De foto's getuigen ook van de weersomstandigheden die bijzonder snel kunnen omslaan of compleet anders zijn 'boven' of 'beneden'.





Zie je het topje van Pyloon, links van Clarice's hoofdje? Dat is het doel van vandaag!





Al moeten we toegeven dat het in juni 2009, de foto's hieronder, wel wat makkelijker was, toen de top (of was het gewoon het hoogtemeterbord?) nog een metertje lager lag ;-)))
Een welgevoede discussie rond de exacte hoogte van die prachtige berg vind je overal op het net; kijk ook op De Kale Berg voor de meeste updates.





Terwijl het eigenlijk gewoon meer 'iets rond de 1900' is... de Provençalen kijken daar niet zo nauw naar - what's in a number?! -:


maandag 30 mei 2016

In de pers & bijzondere gasten

Afgelopen week begon maandagochtend met een knaller...
Klein-Brabant Magazine schreef op Facebook een stukje van ons verhaal en de reacties lieten niet op zich wachten! Zoo fijn! Grappig is ook dat je plots veel meer aangesproken wordt en dat iedereen ineens met vanalles eens zo hulpvaardig is... Leuk, leuk!

De week werd er enkel maar leuker op. We kregen ook lieve mails en we mochten bijzondere gasten ontvangen. Op voorhand was de communicatie met deze lieve Nederlanders al bijzonder te noemen en toen ze ook nog bij vertrek ons verrasten met een prachtige pentekening, waren we sprakeloos...





MARIEKERKS GEZIN OPENT VAKANTIEHUIS AAN DE VOET VAN DE LEGENDARISCHE MONT VENTOUX
BORNEM/MARIEKERKE - Mariekerkenaars Guy en Dina Crocket openden een schitterend vakantiehuis aan de voet van de legendarische Mont Ventoux, dé absolute kuitenbijter uit de Ronde van Frankrijk. Wij van Klein- Brabant Magazine gingen er een kijkje nemen, en zagen dat het goed was...
Guy en Dina verloren enkele jaren geleden hun hart aan de Provence. Om een eventuele verhuis naar de Provence al eens uit te testen, gingen ze een jaar lang reizen met hun 2 kinderen Clarice en Maxime (toen 5 en bijna 7) in een mobilhome doorheen Zuid-Europa in 2013.
Dat bleek alleen maar hun gevoel te versterken en dus kochten ze in de zomer van 2015 een authentiek dorpshuis als vakantiewoning in Malaucène, aan de voet van de Mont Ventoux. Maar nog bleef het sterk bij hen kriebelen en na een grondige renovatie van hun garage in Malaucène, hakten ze de knoop door en zetten ze in 2016 alle nodige stappen om definitief te kunnen verhuizen naar de streek van de Ventoux.
Een gedeelde liefde die hen steeds weer naar dezelfde streek lokt, daar begint het allemaal mee. Meerdere weken per jaar spenderen ze in de buurt van de Mont Ventoux. Om nog langer te kunnen (na)genieten beslist Dina in 2012 om te bloggen over Frankrijk en vooral de Provence. De liefde voor deze streek gaat diep en dus besluiten Guy en Dina in de zomer van 2015 op zoek te gaan naar een bijzonder dorpshuis, als eerste stap in de richting van een Provençaals lang en goed leven...
Na weken van voorbereiding en een dagenlange zoektocht vonden ze het ideale dorpshuis. Met respect voor de authenticiteit en de geschiedenis van het gebouw renoveerden ze de kamers en terrassen tot een bijzonder kleurrijk vakantiehuis, en noemden ze het toepasselijk 'Maison Malaucène'.
Begin 2016 startten ze met de verhuur van deze ruime woning zodat ook andere mensen hier ten volle kunnen komen genieten. Dina zet haar bloggen voort en haar teksten van hun 'Pays Ventoux', over de dorpjes rond de Ventoux, worden voortaan ook gepubliceerd op de Online gids voor Ventoux-fanaten 'De Kale Berg'.
Maar daar hoort het niet mee op. De bouwvallige garage die ze bij het huis kochten, kreeg de afgelopen 9 maanden een heuse facelift en is ondertussen onherkenbaar geworden. Een aangenaam authentiek (vakantie)dorpshuisje is het resultaat, hun 'Maisonnette Malaucène'.
En ook daarna bleef het bij hen borrelen om toch definitief te verhuizen. Na heel wat reken, praat- en opzoekwerk hakten ze de knoop door. Hun huis in Mariekerke werd prompt te koop gezet èn meteen verkocht. Op een kleine 4km van het centrum van Malaucène vonden ze het huis èn de tuin met olijfgaard waar ze altijd al van droomden. Ook hier plannen ze weer wat renovatiewerken om in 2017 definitief te kunnen verhuizen naar de Provence en er hun droom te realiseren: een B&B 'Les Oliviers du Taulisson' te openen. De kinderen Maxime en Clarice (nu bijna 10 en 8) zijn in ieder geval ook enthousiast. Zij verruilen de OLVP met meer dan 300 leerlingen voor het kleine Franse schooltje bij hen in het dorp, met een totaal van 12 leerlingen.
Over ons
Wij, Guy & Dina Croket-Vercruyssen en onze kinderen, Maxime en Clarice, zijn geboren en getogen Bornemnaars met een grote liefde voor de Provence. De eerste stap dichter bij een Provençaals leven was de aankoop van een dorpswoning, gevolgd door een garage, waarna een olijvengaard met authentiek woonhuis volgde. Dina is blogger op fetedesgamins.blogspot.be en monpaysventoux.blogspot.be
Info:
Guy & Dina
Croket-Vercruyssen
dinavercruyssen@hotmail.com
maison-malaucene@hotmail.com
oliviers-taulisson@hotmail.com
Dina: 0479.39.68.12
Guy: 0477.98.42.46
Blog: MonPaysventoux.blogspot.com
Facebook: MaisonMalaucene en LesOliviersduTaulisson
Instagram: MonPaysVentoux

vrijdag 20 mei 2016

Beaumont-du-Ventoux * Les Valettes - Chapelle St Sépulcre - ...

In één van de 9 gehuchtjes dat Beaumont-du-Ventoux rijk is, kozen wij ons nieuwe leven...

Les Valettes. 

Het is daar waar we de tweede helft van ons leven gaan werken aan onze nieuwe thuis, onze olijfgaard èn onze chambres d'hôtes.


Deze winter maakten we al de keuze voor deze streek, dit gehucht en dit huis en zijn terrein... we maakten er dan ook vaak (lange) wandelingen en fietstochten, want wat is het o zo lang wachten op alle stappen van een koopproces... terwijl je voor jezelf weet dat dit huis en jij voor elkaar gemaakt zijn ;-)

Ik schreef hier al eens over Beaumont-du-Ventoux zelf, vandaag wandelen we in Les Valettes. De foto's dateren van deze winter. Naast ons huis ligt een schaduwrijke beschermde oude trap, die leidt naar de hoger gelegen mooie robuuste Chapelle du St-Sépulcre uit de 12e eeuw. Veelal wandelaars en fietsers weten hun weg hiernaartoe te vinden, 'au bout du monde'. Je hoort hier enkel de vogels fluiten of het ritselen van de vegetatie door de vele 'wilde' dieren ...

Stilte en rust zijn hier de sleutelwoorden. Je kan hier uren wandelen zonder een levende ziel te passeren. Slechts een enkele pijl helpt je verder je weg te vinden. De bergflanken van de Ventoux leiden je voor de rest wel voort. Wandel je van de kapel een anderhalve kilometer verder via de zijflanken van de  Combe de Maupas, dan kom je uit bij de Romeinse carrières. Hier werden de stenen gehouwen om de prachtige romeinse stad Vaison-la-Romaine, zo'n 12km verderop, op te bouwen. Er werden ook bruggen, arena's, watersystemen en tempels mee gebouwd. Verwacht hier geen toeristische invasie maar geniet van de rust om op je eentje deze oude site te bezoeken en te bewonderen.

Je wandelt hier steeds op en tegen de flanken van de combes van de Ventoux, met als cadeau mijlenverre zichten naar de Dentelles de Montmirail, de St Amand, de ruïnes van Beaumont-le-Vieux en de Mont Ventoux zelf.

We kunnen ons hier al perfect onze dagen voorstellen... we hebben enkel nog een grote koebel of gong nodig om onze kinderen te 'alarmeren' voor een eetpauze ;-)











maandag 16 mei 2016

Les Oliviers du Taulisson



... is onze grootste cadeau in ons bijzonder jaar 2016 èn ons leven! 

Dit weekend schreven we namelijk onze namen onder onze toekomst!

Dromen zijn er om waar te maken...
en dus kozen we ervoor om dat ook te doen!

Exact 1 jaar geleden reden we deze tijd van 't jaar naar de Provence en meer bepaald onze favoriete streek rond de Ventoux, op zoek naar een dorpshuis als onze eigen vakantiewoning...
er volgden vele bezoeken èn 1 coup de foudre!
Het vakantiehuis werd een authentiek huurhuis met alle hedendaagse comfort om ook de geneugten van dit zalige huis te delen met andere gasten (zie hier voor meer details).
De garage werd een klein authentiek dorpshuis met alle hedendaagse comfort, ook al om te delen met andere gasten (zie hier en hier voor meer details).
Beiden staan ondertussen gekend als onze Maison et Maisonnette Malaucène. Je vindt ze nu ook op Google maps (hier en hier).

Maar onze buiken bleven kriebelen om niet enkel deze droom, die van de dorpshuizen(dus een stukje van onze grote droom = een leven in de Provence), waar te maken, maar onze droom helemaal te vervolledigen. Na een jaar rondreizen in Zuid-Europa (hier) wisten we heel zeker waar ons hart ligt en waar we de rest van ons leven zouden willen doorbrengen. We waren toen bijzonder zeker van ons stuk en zouden ons door niets of niemand van ons pad laten afwijken. Maar uiteindelijk waren we ook weer terug in dat Belgenland en héél snel terug in 'roulement', weliswaar op onze eigen 'losse' manier, maar toch... nee, dat waren we eigenlijk niet van plan! Het leven is véél te kort om maar 'gewoon' te rouleren en niet ons ideaalbeeld na te jagen! En dus werd het hoog tijd om verder de koe bij de horens te vatten...

Veel opzoekwerk, babbels, nadenken, dromen, realistisch denken, rekenen en meer babbelen en plannen, volgden, waarop we beslisten dat 2016 gewoon het ideale jaar is!

Een jaar is lang en kort tegelijk. Het verhaal van afgelopen jaar neerpennen lijkt eindeloos te duren maar het leek ook voorbijgevlogen. Misschien komt het neerpennen ervan er ooit nog wel eens bloggewijs van...
Maar bon, we zochten en vonden, na eindeloos veel bezoeken aan een immens aantal sterk uiteenlopende panden en domeinen, met bijbehorende verhalen en geschiedenissen, hèt pand mèt dè grond  op dè locatie, waarbij ons hart gigantisch over ging slaan...

Zo moet dat gaan. Alles moet gewoon kloppen en dat doet het hier voor ons.

We tekenden afgelopen weekend de akte van ons nieuwe huis in Les Valettes, een klein gehuchtje van het kleine Beaumont-du-Ventoux (zie ook voor een klein stukje over ons dorp, hier of hier op Google maps). 
Het was een regenachtige vrijdag de 13e maar voor ons dus een geluksdag, of zoals de vroegere eigenaars ons zeiden: 

'journée pluvieuse, signature heureuse!'. 

Le Taulisson, ons huis (zonder straatnaam noch nummer ;-)) en Les Valettes, het dorpje, liggen héérlijk rustig in een dal bij de Ventoux, op een 4tal km van het bruisende centrum van Malaucène. Op deze weg rijdt slechts af en toe een enkele wagen, op weg naar ... 'au bout du monde'. Je kan hier namelijk enkel tot in Les Alazards, een ander gehuchtje van Beaumont, rijden, waar de weg 'op het einde van de wereld' stopt. Van daaruit kan je wel te voet de top van de Mont Ventoux gaan bezoeken. 

Bij ons huis hoort een olijfgaard met een 50tal olijvenbomen en temidden daarvan ligt ons mozaïekzwembad. Ons huis staat gekend als Le Taulisson, wat komt van het Provençaalse Taulisson, dakpannen, verwijzend naar de oude pannetjes'fabriek' die hier ooit, langer geleden dan iemand zich kan herinneren, zou gestaan hebben?!

Vandaar de naam van deze blogpost:

'Les Oliviers du Taulisson'
















We gaan hier wel vaker vertellen over de stappen en verhalen in ons nieuwe leven en de bijbehorende renovatiewerken want in die droom, verhuizen we ook gaandeweg definitief naar Beaumont-du-Ventoux en zullen we er onze Chambres d'Hôtes openenen in 2017 ...

Of hoe het Pinksterweekend van 2016 voor eeuwig in ons hart gegrift zal staan als de eerste dag van ons nieuwe leven...

Fijne Pinkstermaandag!

maandag 9 mei 2016

Water(kant) * Entrechaux * Le pont Roman












In de Provence is waters en de waterkant opzoeken, bij ons steeds een must. Of het nu gaat om er rustig langs wandelen of kuieren, een héérlijke picknickplek zoeken, plonsen of zwemmen, water staat altijd garant voor een zalige tijd.

Voor onze gasten in de Maison en de Maisonnettte, maakte ik al een kleine infomap met enkele van onze favoriete plaatsjes. Ik twijfel altijd om ook online daar iets over te vertellen omdat ik die plekjes zo koester ;-) maar natuurlijk zijn dat geen staatsgeheimen en weet menigeen ook zijn weg ernaartoe te vinden... dus vandaag openen we met een plek waar we standaard elke 'vakantie' naartoe gaan. Winter, zomer en alles ertussenin, voor ons is er een sterke aantrekking om daar toch telkens weer de kracht van het water te komen opzoeken.

Op een 8tal km van Malaucène (perfect te doen met de fiets), kom je via een klein weggetje en een supersmalle oude en hoge Romaanse brug, bij een idyllisch stukje van de Ouvèze. Daar waar ooit één van de belangrijkste treinen langs liep, vind je nu een stuk(je) stilstaand water en een een breed waterval(letje), naast een sluis(je) naast het oude treinstation(netje); het kleinschalige maakt het allemaal nog net dat dat tikkeltje pittoresker.  Het is er perfect veilig om te baden en te waden, maar op sommige plekken kan je ook een plonsje maken of zelfs van de rotsen springen. Je vindt er zowel natuurlijke schaduw onder de bomen als veel zon op de rotsen. Voor ons is dat de ideale beschrijving voor een heerlijke luierplek voor een lange dag met spelletjes, lezen, picknicken, ... Dolce far niente, quoi. U zag het trouwens ook al hier.

In de winter en het voor-en najaar ben je er vaak moederziel alleen. De zon is ook dan hier tot het eind van de dag van de partij en het water kan zowel wild tekeer gaan als rustig kabbelen.

In de zomer ben je hier nooit alleen maar de grote massa vindt zijn weg nog niet tot hier. Een mooi compromis, lijkt ons.

Dit werden de moeilijkste foto's ooit om uit te selecteren... uiteindelijk liet ik mijn computer ad random kiezen; het waren er echt gewoon tè veel! 

De foto's hieronder werden afgelopen april genomen. De foto's bovenaan zijn van de zomer en de herfst van 2015, toen we zelfs in het hoogseizoen deze plek af en toe voor ons alleen kregen...







Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...