zondag 10 december 2017

Cassis



Ahhh ... het wondermooie Cassis. Geen dag die voorbijgaat, zonder dat Cassis (letterlijk) het mooie weer maakt.






Afgelopen zaterdag genoten we nog eens van de Vitamin Sea die Cassis ons geeft. Het schattige, kleurrijke haventje, vol lekkere restaurants en mooie winkels, omgeven door zoveel natuurpracht. Het is een must do, winter èn zomer (zie hier voor een beeld van Cassis in oktober 2013).


Op een rustig anderhalf uur rijden van bij ons, reden we al de parking van de 2CV-Mehari-Club op. Het is de plaats waar we met mijn ouders hadden afgesproken. Nadat ons vader het allereerste geitje helemaal rij- en genotklaar had gemaakt (zie oa. hier en hier), kriebelde het om ook een 2e exemplaar een nieuw leven te geven... (2 kleinkinderen die in de Provence wonen, weet-u-wel ;-)). Nu dat tweede geitje ook volop in opbouw in België is, konden we er nog enkele ontbrekende stukken gaan halen èn kleurtjes  kiezen en keuren. Een leuke start om door te rijden naar het centrum van het kleurrijke Cassis.





Ons hart gaat elke keer weer steeds sneller slaan als we de helling afrijden, de geuren van de pijnbomen opsnuiven en de groene vuurtoren zien waken over het glinsterende zeewater dat zacht de haven binnenrolt... De zon verwarmt ons gezicht en vernauwt onze ogen terwijl de wind het ons soms echt ijskoud maakt. Het doet ons allemaal alleen maar deugd. Het winterse tafereel op het laatste rondpunt staat in schril contrast met de verder exotisch beplanting en de zee die ons steeds dichterbij lokt.




Cassis is zo ongelooflijk kleurrijk dat het alleen maar aanstekelijk kan werken. Instant geluk. 





Het ooit zo piepkleine vissersdorpje, befaamd om zijn uitzonderlijk microklimaat, bruist van leven en drukke bedrijvigheid  maar is tegelijkertijd in de winter ook heerlijk rustig. Contradictorisch ten top maar wat ons betreft een mooie combinatie.




We lunchten heerlijk zonder jas op het zonovergoten (en bijgewarmde) terras bij Don Camillo, shopten zwemgerei en sandalen (no kidding!), bezochten de Provençaalse kerstmarkt, gingen bij Père Noël op schoot, schoten veel fotomateriaal bij elkaar en genoten vooral van de unieke sfeer.





Op het einde van de dag, reden we de Route des Crètes op, met de wereldberoemde Cap Canaille, die waakt over de inham van Cassis, om de avondzon in de zee te zien zakken, de rotsen warmgoud te laten kleuren en af te sluiten met veel oohs en aahs richting Cassis en La Ciotat.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...